Met de komst van de onderwijsregio’s moesten ook de jarenlange partnerschappen ‘Samen Opleiden’ een nieuwe positie krijgen. Caroline Korpershoek wilde al het moois dat opgebouwd was niet verloren laten gaan. In haar rol als projectleider Samen Opleiden & Inductie bij Midden Nederland Leert werkt ze aan een nieuwe vorm van samenwerking.

Caroline is nu een paar maanden bij Midden Nederland Leert aan de slag. Het speelveld kent hier twaalf partnerschappen waar meerdere besturen en opleidingsinstituten aan verbonden zijn. De projectleiders van deze partnerschappen hadden zich al georganiseerd. ‘Er zit ongelooflijk veel expertise, ervaring en passie in deze groep. Veel daarvan kunnen we nog veel beter benutten. Ik zie het als mijn taak om te kijken hoe we dat gaan doen.’

Eerste successen

De eerste successen zijn al een feit. De groep heeft zich onder leiding van Caroline gepositioneerd als adviesgroep binnen de regio en heeft in die hoedanigheid meegekeken met het nieuwe plan van aanpak en de opdrachtformulering voor Samen Opleiden. Ook zijn er al uniforme afspraken gemaakt over de stagevergoeding die studenten ontvangen. Dit voorkomt onderlinge concurrentie. Verder is er een werkgroep Kwaliteit geïnstalleerd die het proces gaat inrichten van peer reviews van leernetwerken. Het landelijke Kwaliteitskader geeft hierbij richting.

Optimistisch gestemd

Er zijn natuurlijk genoeg omstandigheden waar Caroline geen directe invloed op uit kan oefenen, zoals de bezuinigingen  in het hoger onderwijs of de lage instroom bij de lerarenopleidingen. Toch is ze optimistisch over het Samen Opleiden. ‘We denken vanuit de onderwijsregio mee over het enthousiasmeren van jongeren voor het beroep van leraar en we proberen ook andere doelgroepen voor het onderwijs te interesseren. Ieder partnerschap heeft wel een slimme oplossing, een specifieke expertise of bepaalde kwaliteiten in huis. In ieder overleg wil ik een partnerschap de ruimte geven om een good practice te delen met de anderen. Dat is inspirerend en we leren van elkaar. Als we op deze manier blijven doorontwikkelen in samenwerking, vertrouwen en solidariteit, gaan we samen veel neerzetten. Daar geloof ik in.’

Ruimte voor ontwikkeling

Vanaf september start Caroline met de inventarisatie van wat er al gedaan wordt aan inductie en waar nog behoefte aan is. Afhankelijk van de uitkomsten wordt gekeken welke stappen er nodig zijn. ‘Goede begeleiding is essentieel. Niet alleen in de inductiefase trouwens, maar ook tijdens de opleiding. Het is belangrijk dat studenten en net gestarte leraren tijd en ruimte krijgen om zich te ontwikkelen, te leren en ervaring op te doen. Het risico is dat beide groepen overvraagd worden, wat de kans op uitval vergroot. Het duurt gewoon even voor je als beginnende leraar maximaal belast kunt worden.’ Begeleiding hoort ingebed te zijn in de structuur van een school en in de lerende cultuur, volgens Caroline. ‘Gewoon even iemand die aan het einde van de dag vraagt hoe het ging, kan al heel helpend zijn.’

Rode draad

De werkwijze van Caroline verraadt haar Rotterdamse roots: verkennen, luisteren en dan doorpakken. Een ander project waar ze, met de uitkomsten van het onderzoek van Tobias Kuyvenhoven, projectleider Professionalisering, graag iets wil bereiken zijn de langstudeerders. ‘We weten dat er een groep leraren is die onbevoegd voor de klas staan. Ik zou heel graag iets voor deze groep doen, zodat ze de laatste stappen zetten om dat papiertje alsnog te halen.’ Caroline begon zelf voor de klas. Ook is ze zelf opleider en onderwijsmanager geweest bij lerarenopleidingen. In al haar verschillende functies binnen het onderwijs is er steeds dezelfde rode draad. ‘Ieder kind heeft recht op goed onderwijs. En daar heb je goede, gekwalificeerde leraren voor nodig. Daar draag ik ook op deze plek graag aan bij.’

Meer over Samen Opleiden en Inductie